Interview Charlie Hart en Stef Woestenenk
5 december 2022 via Zoom
Laatst zag ik op Facebook een bericht van gitarist Stef Woestenenk met de mededeling dat hij binnenkort een aantal optredens zal gaan doen met ene Charlie Hart. Charlie Hart? Toch niet die van Ronnie Lane, Slim Chance en medewerking aan platen en optredens van Pete Townshend, Chris Jagger, Alexis Korner, Geraint Watkins om er maar een paar te noemen? Het bleek inderdaad om deze Charlie Hart te gaan. Het leek me interessant om eens te zien of de heren te porren waren voor een gesprek. Van Stef kreeg ik al snel een positief antwoord en hetzelfde volgde vlot erna van Charlie. Omdat Charlie in Engeland woont en Stef in de Achterhoek is gekozen voor een gesprek via Zoom, een medium dat we sinds de bekende pandemie allemaal heel goed kennen.
Afgesproken was om op maandag 5 december om 4 uur ’s middags met het gesprek te beginnen. Charlie had jammer genoeg geen rekening gehouden met het tijdsverschil tussen Engeland en Nederland, zodat het gesprek in twee delen plaats vond. Het eerste deel met Stef en een uur later alsnog met Charlie en Stef samen.
Terwijl we nog de hoop hadden dat Charlie snel zou aanhaken vraag ik Stef alvast hoe het contact met Charlie tot stand gekomen is. Hij vertelt dat hij ook destijds bij het draaien van platen altijd de hoesteksten las en bij platen van de Small Faces kwam hij de namen Marriott en Lane tegen. Deze Lane bleek Ronnie Lane, de bassist van de band, te zijn. “Ik begon platen te verzamelen en speurde ook de uitverkoopbakken af. Op een gegeven moment kwam ik in een van die bakken een dubbel-live cd tegen van Ronnie Lane. Deze muziek was zo anders dan ik kende van zijn werk bij de Small Faces en de Faces. Het was meer een soort plattelandsmuziek en het raakte mij meer. Misschien omdat ik zelf ook van het platteland kom. Ik begon steeds meer werk van Ronnie Lane te verzamelen en iedere keer las ik de naam Charlie Hart. En Charlie was niet alleen een bandlid, maar bleek ook verantwoordelijk voor de hoesteksten, zorgde dat de feiten op een rijtje stonden en hij groeide uit tot een soort aanspraakpunt voor Ronnie Lane.”
Toen Stef begon met voorbereidingen voor zijn boek Loepzuiver nam hij per e-mail contact op met Charlie, die een eigen website had en een zeer rijk muzikaal leven bleek te hebben. In de volgende jaren volgde over en weer wat correspondentie per e-mail, maar een eerste ontmoeting volgt pas toen Charlie als lid van Chris Jaggers groep Atcha kwam optreden in Gouda. De ontmoeting was kort, ze spraken wat met elkaar, dronken een biertje, maar de band moest weer verder. Charlie nodigde Stef uit om naar Londen te komen en vanaf die tijd ontstaat een vriendschap, logeren ze bij elkaar en natuurlijk wordt er muziek gemaakt. Stef maakt ook kennis met Charlies muziekvrienden. Eén ervan blijkt Geraint Watkins te zijn, de pianist die heeft gewerkt met mensen als Nick Lowe, Dave Edmunds, Van Morrison en ook onze eigen Normaal! Over hoe Stef hierachter kwam en welke rol een flesje Grolsch hierin speelde verwijs ik graag naar diens boek ‘Loepzuiver’.
Charlie vertelde toen hij zich bij het gesprek gevoegd had, dat Stef een enorme kennis heeft van de muziek van de jaren, waarin hij als muzikant werkzaam was. “Probably more than I do. I mean, I am more of a jazzer, you know, and I only got into rock thanks to Ronnie. Stef’s a nice chap and we get along very nicely, and he knows a lot and is a good guitarist, so it only seems natural to do something together.” Ze hebben in het verleden al wat meer samen gedaan en het lijkt vanzelfsprekend om dit soort dingen wat vaker te doen. Charlie: “Ik ben zelf niet zo’n goede organisator en op het ogenblik is het in Engeland een beetje een zooitje. Toen Stef met het idee kwam om wat optredens in Nederland te doen voelde ik er wel wat voor.”
Wat kunnen wij verwachten tijdens jullie optredens. Krijgen we een band te horen of treden jullie als duo op? “Als duo”, antwoordt Stef. “We hebben gemerkt dat het gewoon klikt met elkaar. Charlie speelt piano, viool en accordeon en ik gitaar en mandoline. En we zingen beiden.” Het wordt voor ongeveer de helft de muziek van Ronnie Lane en Slim Chance. En verder liedjes van artiesten waar Ronnie Lane een connectie mee had, zoals de Who, Peter Townshend, Eric Clapton. “Peter en Eric trokken destijds veel met Ronnie op. Ze waren vaak te gast op diens boerderij en er werd veel muziek gemaakt. En tussen de liedjes door vertellen we er iets over, misschien wat anekdotes, het wordt eigenlijk een soort theatervoorstelling. We hebben een aantal optredens door het hele land. En als het een succes is dan kunnen we het wellicht nog een keer doen. Misschien in Engeland of weer eens in Nederland.” Charlie voegt toe: “Zelf ben ik niet zo’n grote rockfan, maar interesseer mijzelf meer voor jazz en Afrikaanse muziek. Voor wat betreft de verhalen reken ik op de kennis van Stef. De nummers die wij spelen kun je op verschillende manieren uitvoeren. Ik heb ze in diverse samenstellingen op verschillende manieren gespeeld. Het belangrijkste is dat we de nummers op de ‘Ronnie Lane-manier’ uitvoeren. Spontaan. Niet té georganiseerd, niet té strak. Organisch, dat is het juiste woord hiervoor.”
Hoe zien de heren zichzelf? Stef is jarenlang werkzaam geweest in diverse functies in het onderwijs. Nu is hij coördinator bij een stichting, die er is voor mensen met autisme en hun familieleden, vrienden en mantelzorgers. Hij heeft een boek geschreven en daarnaast is hij muzikant. “Muzikant. Muziek maken is dat wat ik het liefst doe. Maar door mijn andere bezigheden, het lesgeven, het schrijven, had ik mij muzikaal nooit zo kunnen ontwikkelen zoals ik heb kunnen doen. Alles grijpt in elkaar. Maar als ik alles moest laten vallen en één ervan moet kiezen, dan is het muziek.” Charlie moet even nadenken en antwoordt dan: “Mmm, interessante vraag. Voornamelijk als muzikant natuurlijk. Ik zit mijn hele leven al in de muziek en dat is naast mijn familie en vrienden het belangrijkste in mijn leven. Ik ben geïnteresseerd in allerlei kunstvormen, schilderen, films maken. Maar met muziek kun je mensen rechtstreeks bereiken. Musicians are communicators. It involves the artist and the audience, it is the ultimate art experience.”
Charlie Hart en Stef Woestenenk zijn te zien:
Vr 20 januari Private gig
Za 21 januari The Shack, Oudemeer
Za 21 januari Private gig
Zo 22 januari De Hip, Deventer
Do 26 januari Streeckgenoot, Doetinchem
Vr 27 januari De Cactus, Hengelo
Za 28 januari Forum, Stadtlohn (D)
Zo 29 januari One Café, Someren
18.12.2022