Ivan Appelrouth - Blue And Instrumental
Ivan Appelrouth is een naam die ons hier in Europa niets of weinig zegt. Toch is de goede man al meer dan dertig jaar werkzaam in de muziek. Hij is lid geweest van verschillende bands en heeft bovendien gespeeld en opnamen gemaakt met Li'l Ronnie & the Grand Dukes, Big Joe & the Dynaflows en groten als Earl King, Nappy Brown om er maar een paar te noemen.
Nu heeft deze in Richmond, Virginia woonachtige gitarist kort geleden een aantal nummers opgenomen die eigenlijk bedoeld waren om in films en tv-series te worden opgenomen. Gelukkig had iemand het lumineuze idee om er ook een cd van uit te brengen. De vijftien songs zijn opgenomen in twee vijf uur durende sets, waarbij de deelnemende muzikanten niet wisten wat er op heb af zou komen. Alleen Appelrouth had de ideeën in zijn hoofd, die ter plaatse werden uitgewerkt en opgenomen. Spontaner als dit krijg je het toch niet. Twaalf nummers zijn bovendien van eigen hand.

Appelrouth schrijft in de linernotes dat hij deze cd ziet als een tribuut aan zijn voorbeelden. En dat zijn jongens met namen als Freddie King, Albert Collins en T-Bone Walker. Het eerste nummer “Olsen Ranch Shuffle (take 2)” is een zuivere jumpblues, het tweede nummer, de ballad “Blues á la King” is duidelijk geënt op Freddie King en in “T-Boned Again” is aan de titel al wel duidelijk wie de inspiratie was. En zo gaat het de hele cd door.
Maar denk niet dat Appelrouth een bloedeloze naspeler, een kloon als je wilt, is van het verleden. Hij geeft duidelijk een eigen inbreng mee. Zijn spel is smaakvol, dynamisch en heeft stijl. Hij voert met zijn gitaar duidelijk de boventoon, maar stapt net zo makkelijk over in een begeleidende rol als een van de andere instrumenten de solo's waarnemen.
Mijn favoriete nummers zijn de al eerder genoemde ballad “Blues á la King”, de vlotte “Booky's Boogie” en de door de Hammond B3 van Steve Utt gedragen “Stranger On The Shore” met jazzy soli van Appelrouth en de vibrafoon van John Cocuzzi.

Samengevat kan ik concluderen dat de eerste solo-cd van Ivan Appelrouth een prima produkt is geworden. De band speelt spontaan en geïnspireerd en het is een waar tribuut aan de oude bluesmannen. Misschien is dit wel de inspiratie voor hem om te wisselen van bandlid naar bandleider. Een nieuwe stap in zijn carrière.

Website: www.ivanappelrouth.com

Share by: