Neem contact op
barnowl.eric@gmail.com
The Boom Band – interview 27 november 2015
Cultuurpodium De Boerderij, Zoetermeer
Het is een druk jaar geweest voor The Boom Band. Veel optredens, twee cd's uitgebracht en daarnaast hebben de leden van de band ook nog hun eigen carrières. Tijdens een korte tournee door Nederland bezochten zij op 27 november Zoetermeer, waar zij die avond optraden in Cultuurpodium De Boerderij. Dit was een mooie gelegenheid voor fotograaf Kuno Mooren en mij voor een interview. De afspraak was gemaakt voor een gesprek met Matt Taylor, maar de rest van de band bleef er gewoon bij zitten. Ook Jon Amor, Mark Butcher en Paddy Milner leverden hun bijdragen.
Toevallig was 27 november de datum dat de nieuwe cd, het livealbum “The Moon Goes Boom”, officieel verscheen. “Ik geloof zowaar dat je gelijk hebt. Inderdaad, vandaag is de officiële datum dat de cd verschijnt. We hebben vanavond dus eigenlijk ook onze releaseparty”, reageert Matt. Omdat zij hun tweede cd al binnen een jaar na de eerste uitbrengen vraag ik waarom ze zo'n haast hebben. “Haast hebben we niet, het idee was er al en de gelegenheid deed zich voor. Dus hebben we het gewoon maar gedaan”. Matt vertelt dat hij opname- en mixapparatuur had aangeschaft en hij het een mooie gelegenheid vond om deze eens uit te proberen. Achteraf hebben ze het niet gebruikt, want The Half Moon in Putney, Londen, waar de cd is opgenomen, heeft zelf prima apparatuur staan. “De reden dat het een livealbum geworden is ligt in het feit dat we gewoon niet genoeg nieuw materiaal hadden voor een studio-cd”, lacht Jon Amor. Het album laat zien hoe de band live klinkt en hoe de nummers zich na het uitbrengen van het eerste album hebben ontwikkeld. “Het een mooi document dat toont waar de Boom Band nu staat”, valt Matt bij.
De eerste cd is gefinancierd door fondsenwerving. “Dat hebben we met deze cd ook gedaan. Het is een vorm van crowdfunding geweest, door pre-sale van cd's en het weggeven van kleine geschenken, zoals poster en dergelijke. We hebben er geen eigen geld in hoeven steken.”
De gezichten van de band, Taylor, Amor, Butcher, Milner en Bonfanti zijn dezelfde gebleven, maar de drummer en bassist zijn anderen dan op het eerste album. “Dat klopt, dit kwam mede door verplichtingen die zij hadden. Maar wij kunnen gelukkig een beroep doen op anderen en nu doe Jon Noyce en Evan Jenkins mee.” Omdat de bandleden ook andere carrières en de daarbij behorende verplichtingen hebben, die samenvallen met optredens van The Boom Band, kan het gebeuren dat deze wel eens verstek moeten laten gaan en dan proberen zij een vervanger voor hem te vinden. “Nu is Marcus Bonfanti er niet bij en voor hem neemt de Nederlandse gitarist Dusty Ciggaar de honneurs waar. Paddy is bijvoorbeeld de vaste pianist van Tom Jones. En dat is een zeer goede werkgever, en als hij belt dan gaat hij voor. Pas als blijkt dat wij allemaal tegelijk of in ieder geval de meeste van ons tijd en gelegenheid hebben dan komen wij samen”. Op dit punt kreeg Kuno Mooren de lachers op zijn hand met de opmerking dat Paddy Milner de eerste muzikant is die hij fruit ziet eten.
The Boom Band is enkele jaren geleden begonnen als een groep vrienden die met elkaar muziek wilden maken. Door hun succes is dit niet zo vrijblijvend gebleven. Gewoonlijk is er dan iemand die aan de touwtjes trekt, de richting aangeeft. Er is echter geen echte leider binnen de band, vertellen de heren. “Ik ben meestal degene die de telefoon pakt en afspraken maakt”, vertelt Matt. “Ik zie mijzelf niet als leider. Meer als een 'Lead Admin', een soort office manager, iemand die het initiatief neemt en zorgt dat de zaken op de rails komen”.
Het is de bedoeling om weer de studio in te gaan en een tweede studio-cd op te nemen. “Een oversteek maken naar Amerika zal niet makkelijk zijn, dus wij concentreren ons eerst op Groot-Brittannië en Europa. En verder zien we wel hoe de zaken zich verder zullen ontwikkelen”.
Hiermee zijn we aan het eind van het gesprek gekomen. Een open en leuk gesprek met een stel vriendelijke en vrolijke muzikanten. Na ons vertrek gaan zij zich op hun optreden voorbereiden. Enkele uren later geeft The Boom Band een prima concert. Het zijn uitstekende muzikanten, die het publiek weten te boeien met hun combinatie van blues, rock 'n roll en southern rock. Het duidelijk aanwezig spelplezier straalt er van af en werkt aanstekelijk op het publiek. Een absolute topband.
Toevallig was 27 november de datum dat de nieuwe cd, het livealbum “The Moon Goes Boom”, officieel verscheen. “Ik geloof zowaar dat je gelijk hebt. Inderdaad, vandaag is de officiële datum dat de cd verschijnt. We hebben vanavond dus eigenlijk ook onze releaseparty”, reageert Matt. Omdat zij hun tweede cd al binnen een jaar na de eerste uitbrengen vraag ik waarom ze zo'n haast hebben. “Haast hebben we niet, het idee was er al en de gelegenheid deed zich voor. Dus hebben we het gewoon maar gedaan”. Matt vertelt dat hij opname- en mixapparatuur had aangeschaft en hij het een mooie gelegenheid vond om deze eens uit te proberen. Achteraf hebben ze het niet gebruikt, want The Half Moon in Putney, Londen, waar de cd is opgenomen, heeft zelf prima apparatuur staan. “De reden dat het een livealbum geworden is ligt in het feit dat we gewoon niet genoeg nieuw materiaal hadden voor een studio-cd”, lacht Jon Amor. Het album laat zien hoe de band live klinkt en hoe de nummers zich na het uitbrengen van het eerste album hebben ontwikkeld. “Het een mooi document dat toont waar de Boom Band nu staat”, valt Matt bij.
De eerste cd is gefinancierd door fondsenwerving. “Dat hebben we met deze cd ook gedaan. Het is een vorm van crowdfunding geweest, door pre-sale van cd's en het weggeven van kleine geschenken, zoals poster en dergelijke. We hebben er geen eigen geld in hoeven steken.”
De gezichten van de band, Taylor, Amor, Butcher, Milner en Bonfanti zijn dezelfde gebleven, maar de drummer en bassist zijn anderen dan op het eerste album. “Dat klopt, dit kwam mede door verplichtingen die zij hadden. Maar wij kunnen gelukkig een beroep doen op anderen en nu doe Jon Noyce en Evan Jenkins mee.” Omdat de bandleden ook andere carrières en de daarbij behorende verplichtingen hebben, die samenvallen met optredens van The Boom Band, kan het gebeuren dat deze wel eens verstek moeten laten gaan en dan proberen zij een vervanger voor hem te vinden. “Nu is Marcus Bonfanti er niet bij en voor hem neemt de Nederlandse gitarist Dusty Ciggaar de honneurs waar. Paddy is bijvoorbeeld de vaste pianist van Tom Jones. En dat is een zeer goede werkgever, en als hij belt dan gaat hij voor. Pas als blijkt dat wij allemaal tegelijk of in ieder geval de meeste van ons tijd en gelegenheid hebben dan komen wij samen”. Op dit punt kreeg Kuno Mooren de lachers op zijn hand met de opmerking dat Paddy Milner de eerste muzikant is die hij fruit ziet eten.
The Boom Band is enkele jaren geleden begonnen als een groep vrienden die met elkaar muziek wilden maken. Door hun succes is dit niet zo vrijblijvend gebleven. Gewoonlijk is er dan iemand die aan de touwtjes trekt, de richting aangeeft. Er is echter geen echte leider binnen de band, vertellen de heren. “Ik ben meestal degene die de telefoon pakt en afspraken maakt”, vertelt Matt. “Ik zie mijzelf niet als leider. Meer als een 'Lead Admin', een soort office manager, iemand die het initiatief neemt en zorgt dat de zaken op de rails komen”.
Het is de bedoeling om weer de studio in te gaan en een tweede studio-cd op te nemen. “Een oversteek maken naar Amerika zal niet makkelijk zijn, dus wij concentreren ons eerst op Groot-Brittannië en Europa. En verder zien we wel hoe de zaken zich verder zullen ontwikkelen”.
Hiermee zijn we aan het eind van het gesprek gekomen. Een open en leuk gesprek met een stel vriendelijke en vrolijke muzikanten. Na ons vertrek gaan zij zich op hun optreden voorbereiden. Enkele uren later geeft The Boom Band een prima concert. Het zijn uitstekende muzikanten, die het publiek weten te boeien met hun combinatie van blues, rock 'n roll en southern rock. Het duidelijk aanwezig spelplezier straalt er van af en werkt aanstekelijk op het publiek. Een absolute topband.