Mary Ann Casale – Where I Belong
Het heeft tien jaar geduurd en nu eindelijk is het derde album van Mary Ann Casale verschenen. Niet dat zij in die tussentijd stil heeft gezeten. Een groot deel hiervan trad zij op met Tas Cru, brachten die optredens haar door de VS en naar Europa, en werkte ze mee aan zijn platen. Daarnaast bleef zij haar eigen materiaal schrijven en is dit nu op haar nieuwe album “Where I Belong” verschenen. Deze keer waren de rollen omgekeerd en werkt Tas mee aan haar plaat. ‘Niet meer dan eerlijk’, zo vertrouwde hij me begin dit jaar toe toen ik hen ik Berlijn ontmoette.
Mary Ann Casale treedt al sinds haar middelbare schooltijd op en was voornamelijk te vinden in de lokale koffiehuizen, campussen en clubs. Haar stijl doet denken aan de folk en blues van mensen als John Fahey en Mississippi Fred McDowell, terwijl haar gitaarspel veel weg heeft van de fingerpickingstijl van Rev. Gary Davis. Na een pauze van zo’n dertig jaar besloot ze de muziek weer op te pakken, wat in 2014 resulteerde in haar eerst album “Running Out Of Time” met daarop dertien zelfgeschreven nummers. Twee jaar later werd deze opgevolgd door “Restless Heart”.
En nu is dan “Where I Belong” verkrijgbaar. Van de tien nummers zijn zes eigen composities, drie nummers van Tas Cru en één door beiden geschreven. Assistentie krijgt Mary Ann van Tas Cru (div. gitaren, bas en zang), Ron Keck (drums, percussie), Scott Ebner (accordeon, orgel) en Edgar Pagan en Bob Purdy, die de taak als bassist delen. Voor wat betreft stijl is zij teruggekeerd naar de folk, blues en roots, die zij in het begin van haar carrière speelde. De titel van het album geeft dat ook al aan, the place where I belong. De foto op de hoes is een tweede hint. Deze is genomen in de green room van Caffe Lena in Saratoga Spring, NY onder de poster met Bob Dylan, Suze Rotolo en Lena Spencer. Het is de oudste folkclub in de VS waar o.m. Dylan en Pete Seeger op hebben getreden. Een plaats waar Mary Ann zich prima thuis voelt. Het nummer “Where I Belong”, waarmee wordt geopend, is een beschrijving van het verlangen naar thuis en als ze weer thuis is dan verlangt ze weer naar het doen van optredens. Andere nummers die indruk op mij maken zijn het emotioneel gezongen “I Would Know” en het door Tas Cru geschreven “Favorite Song”, diens markante gitaarspel springt er gewoon uit.
Afsluitend kan ik zeggen dat “Where I Belong” een prachtig album is van Mary Ann Casale. Het zijn stuk voor stuk nummers, waarin ze de luisteraar iets weet te vertellen. Ieder nummer is het waard om goed te worden beluisterd. Een absolute aanrader, een van mijn favorieten van dit jaar.
Website: www.maryanncasale.com
03-11-2025