Neem contact op
barnowl.eric@gmail.com
Sass Jordan – Rebel Moon Blues
Ze is geboren in Groot-Brittannië, verhuisde toen zij drie maanden oud was naar Frankrijk en op haar derde met haar ouders naar Canada. Vooral in de negentiger was Sass Jordan een begrip in de wereld van rock en bluesrock. Haar debuutalbum verscheen in 1988 en in 1992 brak zij door met “Racine”, waarop zij een miljoenenverkopende artiest werd. Na de eeuwwisseling zakte het wat in. In 2017 verscheen “Racine Revisited”, een re-make van haar doorbraak van 25 jaar eerder. Op zich een goed album, maar een beetje zinloos, vond ik toen. Mijn voorkeur ging toen uit naar een geheel nieuw album.
En dat ligt nu in de winkels. Met “Rebel Moon Blues” is nu het eerste nieuwe album van Sass Jordan in tien jaar tijd verschenen. Een album, waarmee zij terugkijkt naar de muziek die haar heeft geïnspireerd: de Blues. Bijgestaan wordt Jordan door Chris Cadell (gitaar), Jimmy Reid (gitaar), Derrick Brady (bas) en Cassius Pereira (drums) en een aantal gastmuzikanten. Wij treffen acht nummers aan, waarvan één eigen compositie. De overigen zijn covers van artiesten als Sleepy John Estes, Keb’ Mo’, Willie Dixon, Elmore James, Leon Russell, J.B. Hutto en Gary Moore. En dat is zowel de kracht als het minpuntje van het album. Hoewel de nummers goed worden uitgevoerd en bijna allemaal een behoorlijke eigen uitvoering krijgen, ontbreekt m.i. de originaliteit. Een ervaren artiest als Sass Jordan had wat mij betreft wat meer eigen nummers mogen verwerken. Het album trapt af met een rauwe en rockende versie van het Estes-nummer “Leaving Truck”, rockt door met o.a. “My Babe”, “One Way Out” en sluit af met het overbekende “Still Got The Blues” van Gary Moore. Vooral het laatstgenoemde nummer voegt weinig toe, daarvoor is de eigen inbreng te gering. Nummers die wat mij betreft nog wel een bijzondere vermelding verdienen zijn de door Sass en haar echtgenoot Derek Sharp (zanger van de Guess Who) geschreven bluesrocker “The Key” en het funky “Palace Of The King” van Leon Russell.
Ondanks het gebrek aan originaliteit is het verder geen slecht album. Integendeel, het zijn prima en met respect uitgevoerde nummers. Genoeg te genieten.
Website: www.sassjordan.com
En dat ligt nu in de winkels. Met “Rebel Moon Blues” is nu het eerste nieuwe album van Sass Jordan in tien jaar tijd verschenen. Een album, waarmee zij terugkijkt naar de muziek die haar heeft geïnspireerd: de Blues. Bijgestaan wordt Jordan door Chris Cadell (gitaar), Jimmy Reid (gitaar), Derrick Brady (bas) en Cassius Pereira (drums) en een aantal gastmuzikanten. Wij treffen acht nummers aan, waarvan één eigen compositie. De overigen zijn covers van artiesten als Sleepy John Estes, Keb’ Mo’, Willie Dixon, Elmore James, Leon Russell, J.B. Hutto en Gary Moore. En dat is zowel de kracht als het minpuntje van het album. Hoewel de nummers goed worden uitgevoerd en bijna allemaal een behoorlijke eigen uitvoering krijgen, ontbreekt m.i. de originaliteit. Een ervaren artiest als Sass Jordan had wat mij betreft wat meer eigen nummers mogen verwerken. Het album trapt af met een rauwe en rockende versie van het Estes-nummer “Leaving Truck”, rockt door met o.a. “My Babe”, “One Way Out” en sluit af met het overbekende “Still Got The Blues” van Gary Moore. Vooral het laatstgenoemde nummer voegt weinig toe, daarvoor is de eigen inbreng te gering. Nummers die wat mij betreft nog wel een bijzondere vermelding verdienen zijn de door Sass en haar echtgenoot Derek Sharp (zanger van de Guess Who) geschreven bluesrocker “The Key” en het funky “Palace Of The King” van Leon Russell.
Ondanks het gebrek aan originaliteit is het verder geen slecht album. Integendeel, het zijn prima en met respect uitgevoerde nummers. Genoeg te genieten.
Website: www.sassjordan.com